Klarinetea nire instrumentua da, hobeto
esanda, aitarengandik jaso dudana. Nire aita musika munduan bete-betean sartuta
dago ikastola batean irakasle gisa eta Marmara (lehen zubipeko swin zena) jazz
musika taldearekin. 6 urterekin hasi nintzen lengoaia musikalean eta 7
urterekin klarinetea jotzen. Aitak berea probatzen utzi zidan eta berehala
gustatu zitzaidan. Ez dut harestik jotzeari utzi, eta ez dut inoiz uztearen
ideia planteatu, izan ere, musika jotzen dudan bakoitzean nire barnean daukadan
energia negatiboa kanporatu eta aske sentitzen naiz.
Klarinetea da nire instrumentua eta harekin
musika sortzea gogoko dut. Putz egiten dudan bakoitzean emozio eta sentipen
berriak aurkitzen ditut beti, musikak beti sortarazten baitie pertsonei gauza
berriak.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina